In gebiedsprocessen waar grote belangen en investeringen spelen, is een zorgvuldige voorbereiding een logische stap. Vertrouwen is fragiel: het groeit langzaam maar kan snel verdwijnen. Tegenstrijdige belangen en maatschappelijke onrust kunnen leiden tot wantrouwen en polarisatie, wat de noodzaak van een zorgvuldige aanpak onderstreept. Echter, het streven naar zekerheid en het vermijden van onzekerheden kan contraproductief zijn. Het uitstellen van beslissingen, het voortdurend doen van meer onderzoek naar de effecten van maatregelen, en het zoeken naar garanties voor het bereiken van doelen, kan leiden tot uitstelgedrag, schijnzekerheid en uiteindelijk stagnatie. Het optimaliseren van bestaande maatregelen en landgebruiksfuncties zonder nieuwe maatregelen of veranderingen te introduceren, kan innovatie belemmeren en echte verandering in de weg staan. De grote uitdaging voor partijen in gebiedsprocessen is om bepaalde mate van onzekerheid te accepteren en desondanks toch in beweging te komen. Geen keuzes maken kan daarbij soms leiden tot meer ongewenste effecten dan het maken van een keuze zonder vooraf te weten of deze optimaal is. Wat wel essentieel is hierbij is het vinger aan de pols houden ten aanzien van effecten van de gemaakte keuzes.
